ಅಳುಕದು ಮೂಡಿ ಮನದಲಿ ..
ತಳಮಳ ತಂದಿತು ಬದುಕಲಿ ..
ಬಳಿ ಇರಲು ನೀನು, ನಾ ಏಕೆ ಭಯಪಡಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡರೆ..
ನಿನ್ನ ರೂಪದಲ್ಲೇ ಎದುರಾಗಬೇಕೆ ತೊಂದರೆ ? ?

ನೀ ಎಷ್ಟು ಸಾಂತ್ವಾನ ಹೇಳಿದರು ,
ಒಪ್ಪಲೊಲ್ಲದು ಈ ಮನಸೇಕೋ ..
ಒಡೆದ ಕನ್ನಡಿಯ ಜೋಡಿಸಬಲ್ಲೆ ,
ಎನ್ನುವ ಈ ಹುಚ್ಚು ಛಲವೇಕೋ ??
ಬಂದದ್ದು ಬರಲಿ ಬಿಡು ನಾ ಎದುರಿಸುವೆ ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿ ..
ನೀ ಇದ್ದರು ಇರದಿದ್ದರೂ ನನ್ನ ಜೊತೆಯಾಗಿ ..

ಹೋಗಲಿ ಬಿಡು ಕ್ಷಮಿಸುವೆ ನಾ ನಿನ್ನ ಸಣ್ಣ ತಪ್ಪನ್ನು..
ಕಣ್ಣಾರೆ ನೋಡಲಾರೆ ನಾ ನಿನ್ನ ನೋವನ್ನು..
ಹೇಳಿದಷ್ಟು ಸುಲಭವಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೇ ಗೆಳೆಯ ನಿಜ ಸ್ನೇಹವ ತೊರೆಯಲು..
ಕಾಡುವುದು ಅದರ ಸವಿ ನೆನಪು ನಮ್ಮನ್ನು ಹಗಲಿರುಳು :) :)